بسم الله

و واعدنا موسی... و با موسای نبی وعده کردیم...

و چه کسی صادق تر از او برای قرار گذاشتن، وعده‌دادن و جواب گرفتن

*

خدا به پیامبر ابوالبشر، امر می‌کند که خانه‌اش را بسازد،

ابراهیم و فرزندش را مامور می‌سازد تا دیواره‌هایش را بالا ببرند و برای اهل ایمان، آماده‌اش کنند.

حج، باابراهیم شروع می‌شود، با هاجر امتداد می‌یابد و به اسماعیل پایان می‌پذیرد.

و وعده خدا با پیامبر بنی‌اسرائیل که از نسل برادرِاسماعیل، اسحاق نبی است، به همان روز ختم می‌شود، همان روزی که قرار بوده پسری پیش روی پدرش ذبح شود... اما رأفت الهی، قوچی را جایگزین می کند.

و سالها بعد، خدا حج ابراهیمی را از واجبات اسلام قرار می‌دهد و با نزول سوره توبه، ورود  غیر مسلمین را به حریم حرم، حرام می کند. میراث خلیل‌الله، به مسلمین می‌رسد. این بار اهل کتاب راهی ندارند. حج ابراهیمی، حج محمدی می‌شود.

و حالا به مایی که جاماندگان حرم عشقیم، می‌گوید آیه موسی را بخوانید تا در ثواب حج ابراهیمیِ مسلمین، شریک شوید.

ان الدین عند الله الاسلام

چقدر وعده‌های خدا، قرارهای خدا و حرف‌هایش در ادیان مختلف، بهم آمیخته‌شده‌است...