بسم الله

بانو

قریب یکسال شده که به پابوسی ات نیامده ام.

یکسال است که این صحن و سرا را ندیده ام،

یکسال است گنبد طلا برایمان طلوع نکرده...

بانو

شما را کریمه نامیده اند... کریمانه نگاهی کنید... که نیازمند نگاه کریمتان هستیم.

بسم الله

چندین سال مجموعه دوبله شده پرستاران، ساخت کشور استرالیا، سه شنبه شب ها، مهمان خانه هایمان بود. مجموعه خوب، خوش ساخت و روان. هربار با یک حادثه، اتفاق، مصدومیت، تصادف و ... این داستان روایت می شد. از بیماری ها و علائمش، اتفاقات، مراقبت ها و... کلی اطلاعات ریز و درشت را در اختیار مخاطب قرار می داد.

به اذعان کادر درمانی، اطلاعات درست پزشکی بر غنای این مجموعه می افزود. چه اینکه مشکلات کادر درمانی، اعم از ارتقاء، مرخصی، جابجایی و... را هم بیان می کرد.

***

سال گذشته، تبلیغات مجموعه ای تلویزیونی، ساخت رسانه ملی، با نام پرستاران در شبکه های مختلف سیما شروع شد. چه اینکه انتظار می رفت لااقل یک سر و گردن بالاتر از مشابه خارجی اش قرار گیرد و تهیه کننده نام آشنای آن، که سابقه ساخت ۴ سری مجموعه《عملیات ۱۲۵》 را در کارنامه اش داشت، نوید یک روایت داستانی خوب را می داد. ضمن اینکه خبرها رسیده از پشت صحنه، نشان می داد که برای این مجموعه، یک اورژانس اختصاصی ساخته شده تا در کار بیمارستان ها، اخلال ایجاد نشود.

اما با پخش سری اول و اوایل سری دوم مجموعه، بسیاری از انتظارها بی سرانجام ماند.

مجموعه تلویزیونی پرستاران، داستانی با تم اجتماعی است که در فقط در محیط بیمارستان روایت می شود. این روزها بیش از آنکه از بیماری ها، مشکلاتشان، علل بوجود آمد آن ها اطلاعات بدست بیاوریم، ذهن ببینندگان درگیر ۴، ۵ رابطه عاشقانه است که معلوم نیست چند رابطه، منتهی به ازدواج می شود. سمیرا و مهدی و این روزها سمیرا با کامران، خانم عزتی و دکتر پازوکی، سمیه و رضا، رامین و ساناز که بعد به پویا و ساناز تبدیل شد.

اطلاعات پزشکی نیز صرفا از طریق سوال و جواب های سر کلاس منتقل می شود. از تمامی مجموعه های پخش شده، فقط ۳، ۴ بیمار، داستان مشخصی داشتند که از قضا یکی از آن ها خواستگار پرستاری از بخش اورژانس است، یک مورد فرار زندانی از بیمارستان، یک مورد چاقوکشی خیابانی که در نهایت منجر به کشته شدن سرپرستار می شود.

از مشکلات کادر درمانی در ارتباط با شغل شان، فقط به کمبود پرستار، پایین بودن حقوق آن ها، و در یک داستان دزدیده شدن کیف دستی استاد پرستاری در زمان احیا در پارک اشاره شد.

کاش نویسندگان کار، بیش از انکه مثل همه مجموعه های تلویزیونی به داستان های عاشقانه تکراری روی می آوردند، بیشتر در موضوعات پزشکی مطالعه می کردند تا شاهد مجموعه ای بودیم که در شان کادر درمانی کشور عزیزمان باشد.

بسم الله

نمای اولم را خیلی ها دیده اند، یک دختر کوچولوی ناز،

اما دوست دارم، نمای آخرم جز این نباشد...

اللهم ارزقنی شهادة فی سبیلک

بسم الله

نفر اول گفت نرو

دومی اصرار کرد بمان

سومی نهیب زد کجا

چهارمی جلویم ایستاد: نمی ذارم بری!

پنجمی...

خدا گفت:بیا

و همین یک حرف کافی بود، همین یک کلمه...

همه این حرف ها را به حضرت ارباب زدند، دوست و دشمن، رفیق و یار... برادر و همراه...

خدایا

در صراط حق

ذره ای ما را به خودمان وامگدار...

بسم الل

۹۴ سال است که شیعه، خار در چشم، استخوان در گلو مانده،

۹۴ سال است که زخم شیعه التیام نیافته،

۹۴ سال است که این عکس روضه شده،

۹۴ سال قبور مطهر بقیع، سایبان ندیده

۹۴ سال است حسرت یک شمع، یک فانوس، یک چراغ بر روی دل شیعیان سنگینی می کند،

۹۴ سال است مدینه رنگ روضه ندیدی،

۹۴ سال است که حریم نبوی، مشکی پوش نشده،

۹۴ سال است...

...

کاش این زخم، صد ساله نشود...